Welkom bij een nieuwe aflevering van onze serie "Let's Get Involved" met handleidingen voor modelbouw, met technieken om onze modellen naar een hoger niveau te tillen. Vandaag is het onderwerp onze prachtige stalen JSA-wagons, waarbij James Makin de nogal gehavende staat vastlegt waarin de echte wagons in het verkeer terechtkwamen in de opvallende British Steel-livery. Neem het mee, James!
De British Steel 'JSA'-wagons vielen bij hun introductie zeker op in het spoorwegnet. Hun prachtige, helderblauwe kleurstelling maakte ze een opvallende verschijning. Binnen enkele jaren begonnen deze wagons echter te verkleuren en vertoonden ze een reeks opvallende krassen en beschadigingen, waardoor hun uiterlijk na verloop van tijd aanzienlijk veranderde.
Deze gids laat zien hoe je je gloednieuwe Accurascale JSA-wagons kunt transformeren naar de gemiddelde staat van wagons die eind jaren 90 en begin jaren 2000 werden aangetroffen, met behulp van een reeks eenvoudige verweringstechnieken die stapsgewijs worden uitgelegd in de onderstaande foto's. Tijd om aan de slag te gaan!
U ontvangt direct twee prachtig afgewerkte wagons, klaar om bewerkt te worden. Het startpunt voor deze verweringgids is om eerst een laag Railmatch Matt Varnish (nr. 1407) aan te brengen – verkrijgbaar in een handige spuitbus. Deze vernis op emailbasis wordt over elk oppervlak van elke wagon gespoten en zorgt ervoor dat de lagen verweringverf goed hechten aan de wagon. Het is belangrijk om deze vernislaag voldoende tijd te geven om volledig te drogen en uit te harden voordat u verdergaat. Het is daarom aan te raden om de wagons minstens 30 dagen te laten staan voordat u met de volgende fase begint.
Een van de eerste dingen die opvalt aan deze wagons is het heldere Britse staalblauw dat al snel vervaagt naar een lichtere tint. In modelvorm kan dit worden nagebootst door een laag witte verf aan te brengen en deze vervolgens snel weg te vegen. Het pigment in de witte verf zal vlekken maken op de aangebrachte matte vernislaag, waardoor een licht witte afwerking ontstaat.
Begin met het aanbrengen van pure Humbrol 34 Matt White verf op een klein deel van de blauwe wagenbak en veeg dit vervolgens voorzichtig weg met een keukenpapiertje of wattenstaafjes. Werk methodisch in rechte, verticale lijnen naar beneden langs de zijkanten, waar mogelijk, en gebruik wattenstaafjes om overtollige verf op de moeilijk bereikbare plekken weg te halen.
Dit toont het gewenste algehele effect na zorgvuldig werk bij het aanbrengen en wegvegen van de witte verflaag. Een belangrijke tip hierbij is om slechts een klein deel van de wagen tegelijk te behandelen om te voorkomen dat de witte verf opdroogt. Mocht de verf toch beginnen te drogen of plakkerig worden voordat deze is verwijderd, breng dan gewoon meer verse, natte verf aan en probeer het vervolgens opnieuw weg te vegen.
Witte verf blijft steken in de openingen tussen de panelen en aan de uiteinden, maar dit is geen probleem, omdat het wordt bedekt door volgende lagen verwering. Laat de verf na het aanbrengen van de witte verf 2-3 dagen drogen en uitharden voordat u met de volgende stap begint.
Nadat de vervaagde witte laag volledig was uitgehard, was het tijd om dezelfde methode opnieuw te gebruiken, maar dan met vuil- en roestkleurige tinten, van licht naar donker. Drie tinten zouden achtereenvolgens worden aangebracht en verwijderd, te beginnen met Humbrol nr. 62 mat leer (lichtbruin), nr. 186 middenbruin, Humbrol en tot slot nr. 113 donkerbruin.
Hier zien we de eerste tint lichtbruin worden aangebracht, wederom met pure Humbrol-verf, rechtstreeks uit het blik en rijkelijk over de blauwe wagenkap geschilderd. Dit wordt vervolgens weggeveegd met een keukendoek om het grootste deel van de natte verf te verwijderen, waardoor er een bruine tint op de blauwe lak achterblijft.
Nu het grootste deel van de lichtbruine verf van de wagen is verwijderd, is het tijd om nog meer te verwijderen. Dit keer met een wattenstaafje gedrenkt in Humbrol-lakverdunner. Hiermee kun je bijna al het bruin verwijderen, behalve de resten op de moeilijk bereikbare plekken en alle resten van de vorige laag witte verf.
Wrijf het wattenstaafje over de wagen, in een verticale beweging van boven naar beneden, en boots het effect na van regenwater dat vuil en roeststrepen langs de zijkant van de wagen naar beneden duwt. Als je roeststrepen op je prototypewagens hebt, kun je dit nabootsen door stukjes bruin achter te laten op de blauwe wagenbak. Laat de verf wederom 2-3 dagen drogen en uitharden voordat je verdergaat met de volgende stap.
Het dak van de motorkappen verweert iets anders dan de zijkanten. Hier zien we de volgende tint middenbruin (Humbrol nr. 186) over de hele wagen worden aangebracht, te beginnen met het dak.
Eenmaal aangebracht op het dak, wordt de natte bruine verf gedept met een keukenpapiertje om een aanzienlijke hoeveelheid te verwijderen. Zorg er echter wel voor dat er een dikke vlek op het dak achterblijft, waar veel vuil en andere viezigheid zich heeft verzameld en aan de vlek is blijven kleven. De schuine zijden van de blauwe kap zijn ook sterker verweerd dan de verticale zijden. Daarom wordt tijdens het werken met het keukenpapiertje de nette, middelbruine verf weggeveegd om dit te laten zien.
Het is een complex gebied van verwering, dus het is aan te raden om foto's van prototype stalen JSA-wagons te bekijken. Er zit een mooie foto van Accurascale in de doos, en daarnaast kunt u er nog meer vinden op Flickr, Smugmug of door te zoeken in Google Afbeeldingen.
Nadat de middelbruine verflaag was aangebracht en gedroogd, werd de laatste donkerbruine laag (Humbrol 113) aangebracht, met dezelfde verf-aan-en-afveegtechniek als hiervoor. De reden achter het gebruik van drie bruintinten is om diepte aan de verwering toe te voegen, waarbij meerdere bruintinten door elkaar heen schijnen.
Met de keukendoek is het verwijderen van de donkerbruine verwering van de verticale zijkanten van de kap een fluitje van een cent. Het proces is eenvoudig te volgen, maar let er wel op dat de keukendoek niet blijft haken aan de verhoogde details, zoals de ingewikkelde hendels en deurgrepen aan de uiteinden van de wagen. Losse onderdelen kunnen later echter weer worden bevestigd.
Tot slot wordt de emailleverdunner er nog een keer bijgehaald om de laatste restjes verf te verwijderen waar die niet nodig zijn. De strepen kunnen voorzichtig worden verfijnd door met het wattenstaafje en een beetje emailleverdunner voorzichtig het overtollige vuil aan beide kanten van de gewenste 'streep' te verwijderen.
Het is nu tijd om enkele van de opvallende krassen en beschadigingen op de blauwe kappen te repliceren – vecht tegen de littekens van een hard leven op het netwerk! Een breed palet aan bruin- en grijstinten wordt gebruikt om elk litteken op te bouwen, van licht naar donker, waarbij de donkerste tint zeer spaarzaam wordt gebruikt voor het epicentrum van eventuele roestplekken. De getoonde Humbrol-emaille wordt in volgorde van links naar rechts gebruikt, beginnend met nr. 62, gevolgd door nr. 186, 113, 133, 251 en tot slot nr. 32.
De littekens worden op de betreffende plekken op de wagen geschilderd, waarbij prototypefoto's zoveel mogelijk als voorbeeld dienen. Op het dak en de schuine zijkanten van de blauwe wagenkap zijn verschillende opvallende krassen te zien die over de hele wagen lopen. Deze worden eerst met de zeer lichtbruine verf en een fijn 5/0 penseel uitgelicht. Vervolgens worden er donkerdere bruintinten overheen aangebracht, steeds in afnemende mate, toewerkend naar het epicentrum van de roestuitbraak. Naast het bruinpalet kunnen op dit moment ook andere tinten worden toegevoegd, passend bij eventuele andere beschadigingen en vlekken op de wagen.
Nadat de carrosserie van de wagon was voltooid, werd het onderstel onder handen genomen. De zwarte langsligger, het chassis en de draaistellen zijn allemaal geverfd in een mix van bruin en grijs, gevlekt en volgens prototypefoto's om te zien welke plekken meer lichtbruine remstofafzettingen hebben en welke donkerbruine plekken vaak olievlekken vertonen. Phoenix Paint's 'Track Dirt', 'Oil Leakings' en 'Brake Dust' zijn hier gebruikt, maar vergelijkbare tinten werken ook prima; het belangrijkste is om prototypefoto's te vinden en te volgen tijdens het spuiten. 
Vervolgens ging Craig aan de slag met de wielstellen. Hij voegde roestvrijstalen remschijfinzetstukken toe aan een wiel van elke as, zette ze vast met sterke PVA-lijm en liet ze drogen.
Nu de PVA-lijm droog was, kon elk wiel geverfd en verweerd worden. Donkerbruine en donkergrijze verf wordt over de geëtste remschijf aangebracht en weggeveegd. Dit zorgt ervoor dat de glans iets afneemt en er meer vuil in de uitsparingen van de geëtste remschijf achterblijft. De rest van het wiel en de as worden ook in dezelfde donkerbruine en donkergrijze kleur geverfd.
Zodra de verf droog is, zijn de assen klaar om weer aan de wagon te worden bevestigd. De afbeelding laat zien dat alleen al het verven en verweren van de blanke wielen een enorm verschil kan maken, en een essentieel onderdeel is van de verwering van elk rollend materieelproject.
Op het prototype hebben de bufferkoppen vaak een dikke laag vuil vet. Dit wordt in modelvorm nagebootst door een wattenstaafje in donkergrijze verf te dopen en op het midden van elke bufferkop te deppen. Als finishing touch is de bufferschacht zilverkleurig geaccentueerd om het gepolijste, glanzende metaal te weerspiegelen waar deze bij het aankoppelen in de wagon wordt geperst.
De wagons zijn nu klaar voor een laatste laag Railmatch Matt Varnish. Deze zorgt voor een mooie matte afwerking en beschermt tevens tegen verwering door verkeerde bewegingen.
Een finishing touch die u na de vernislaag kunt aanbrengen, is een kleine hoeveelheid Humbrol Metalcote Gun Metal (nr. 27004) – een speciale verf die mat opdroogt, maar glanst als u er met een wattenstaafje overheen wrijft. Dit kan ideaal zijn om verhoogde details op donkere oppervlakken, zoals de draaistellen, te accentueren. Een kleine hoeveelheid verf werd met een drybrush over de bovenkant van de draaistellen van elk model aangebracht.
Toen de bronskleurige verf droog was, wreef ik lichtjes met een wattenstaafje over de plek waar de verf was aangebracht. En ja hoor, de verhoogde delen van het oppervlak begonnen te glanzen en sommige details van het chassis kwamen goed tot hun recht.
Samenvatting
Deze schitterende, felblauwe wagons lijken op het eerste gezicht te mooi om te verweren, maar hopelijk laat dit artikel zien wat er mogelijk is met behulp van verschillende eenvoudige verweringstechnieken om het beste uit de modellen te halen en ze helemaal thuis te laten voelen op een typische stalen constructie uit de late jaren 90!
Hartelijk dank James! Onze JSA's van alle typen zijn momenteel direct uitverkocht, maar neem contact op met ons verkoopnetwerk, want er zijn er mogelijk nog een paar op voorraad. Wil je een nieuwe serie van onze epische stalen wagons zien? Laat het ons weten!
